قهوه لیبریکا

قهوه لیبریکا (Cafe Liberica ) به قهوه ای گفته می شود که برای نخستین بار  در کشور آفریقایی لیبریا  کشف شد. این قهوه تنها  2 درصد از قهوه مصرفی در دنیا را به خود اختصاص داده است. 98 درصد بقیه قهوه مصرفی جهان مربوط به دو گونه ربوستا و عربیکا است. دلیل درصد تولید کم تر قهوه لیبریکا به جهت طعم ، کیفیت یا محبوبیت آن نیست، بلکه  تولید قهوه لیبریکا به قدری محدود است که در صنعت تولید قهوه جایگاهی ندارد. در واقع قهوه لیبریکا به خاطر دشواری در برداشت و تهیه دانه ها، قهوه ای نادر و کمیاب است. 
قهوه لیبریکا از درختچه های وحشی و خودرو در کشور لیبریا نشات گرفته است. امروزه درختهای این دانه های قهوه در معرض خطر انقراض قرار دارند. درختان قهوه لیبریکا در دمای 18 الی 28 درجه رشد می کند و قادر است تا دمای 34 درجه سانتی گراد را تحمل کند.
درختان قهوه لیبریکا از درختان قهوه نوع عربیکا و ربوستا بزرگتر است و ارتفاع آن گاهی تا 20 متر می رسند. 

ویژگی دانه های قهوه لیبریکا
دانه های این نوع قهوه درشت بوده و دارای طعم دودی است. کل دانه های قهوه لیبریکا نامتقارن است و با یک نگاه می توان این دانه قهوه را از سایر انواع دانه های قهوه تشخیص داد. قهوه لیبریکا کافئین کمتری نسبت به نوع عربیکا و ربوستا دارد.
طعم قهوه لیبریکا
هرچند میزان کافئین قهوه لیبریکا کمتر است، اما عطر و طعم قوی دارد. به خاطر طعم و مزه دودی لیبریکا، برخی از افراد طعم  و مزه آن را  شبیه طعم تنباکوی مایع می دانند.
طعم قهوه لیبریکا نسبت به نوع عربیکا و ربوستا قوی تر بوده اما تلخی آن نسبت به این دو نوع کمتر است. افرادی که طعم تلخ عربیکا و ربوستا را نمی پسندند، قهوه لیبریکا  گزینه مناسب تری برایشان خواهد بود.
تاریخچه پرورش قهوه لیبریکا
گیاه قهوه لیبریکا در ابتدا از سواحل غربی آفریقا که همان لیبریا است نشات گرفت و از همین رو با نام لیبریکا شناخته شد.
در اواخر قرن نوزده  قهوه عربیکا که بیشترین مقدار کشت را داشت به دنبال یک عفونت قارچی با نام « زنگار قهوه » در معرض نابودی قرار گرفت و به مقدار زیادی کاشت و تولید آن کاهش یافت. به دنبال این مشکل، لیبریکا که محصولی با دوام تر بود جایگزین قهوه عربیکا شد. 
گیاه لیبریکا که تا آن زمان تنها به صورت خودرو در سواحل غربی آفریقا رشد می کرد  برای اولین بار  در استان های باتنگاس و کویت فیلیپین کشت شد.  از آن زمان تا به امروز قهوه لیبریکا  در این مناطق کشت شده و بیشترین مزارع قهوه لیبریکا در این مناطق قرار دارد.
 

سپس در سال 1875 قهوه لیبریکا توسط آلمانی ها به اندونزی برده شد و در آنجا کشت شد. چون گیاه مقاومی در برابر آفت زنگار قهوه  بود، به یک محصول پرطرفدار تبدیل شد و امروزه کشور اندونزی هم جزو تولید کنندگان قهوه لیبریکا به شمار می آید.
به طور کلی قهوه لیبریکا قهوه ی مقاوم در برابر انواع آفت ها مثل کرمک، قارچ های انگلی و زنگار است. همچنین  شرایط نگهداری  و انبار کردن آن راحت تر است. درجه سختی قهوه لیبریکا بسیار بالا تر از قهوه عربیکا است.
امروزه کشور فیلیپین بزرگ ترین تولید کننده قهوه لیبریکا در جهان به شمار می آید. در کشور مالزی و اندونزی هم این قهوه به مقدار زیادی تولید می شود. علاوه بر سه کشور یاد شده، کشورهای تایلند و ویتنام هم تولید کنند قهوه لیبریکا هستند.
کافئین موجود در قهوه لیبریکا
همانطور که در ابتدای مطلب اشاره شد، فهوه لیبریکا کم ترین مقدار کافئین را نسبت به سایر قهوه ها دارا می باشد. 
دانه قهوه ربوستا بالاترین میزان کافئین (2.26 گرم کافئین در هر 100 گرم دانه قهوه) را دارد.
قهوه عربیکا 1.61 گرم کافئین در هر100 گرم دانه قهوه را دارد.
قهوه لیبریکا دارای 1023 گرم کافئین در هر 100 گرم دانه قهوه است.
 

برداشت و فرآوری قهوه لیبریکا
قبلا هم اشاره شد که قهوه لیبریکا در برداشت و فرآوری سخت تر از بقیه دانه های قهوه است. دلیل این سختی به نوع دانه ها و درشتی آنها مربوط است. دانه های قهوه لیبریکا درشت تر، چگال تر وکشیده تر است. از این رو آسیاب کردن آن سخت تر بوده و به نیروی بیشتری نیاز دارد. در مرحله فرآوری هم گوشت گیری دانه ها به جهت درشت بودن میوه ها و سخت بودن پوسته آنها با مشکل زیادی روبرو است. 
فرآوری دانه قهوه لیبریکا به دو صورت خشک و خیس انجام می شود که بیشتر از فرآوری خشک جهت آماده سازی استفاده می شود.
در انتها بهتر است بدانیم قهوه لیبریکا هرچند دانه های نادر و کمیاب دارد اما جزو ارزانترین دانه های قهوه است و در تهیه انواع قهوه های فوری و عصاره گیره قهوه مورد استفاده قرار می گیرد. دلیل این ارزان قیمت بودن آن به جهت طعم دودی زیاد آن است که طعم نسبتا نا خوشایند و شبیه تنباکوی مایع به آن می دهد.